Na een doorwaakte nacht met heel veel muggen, viel ik rond een uur of half vijf eindelijk in slaap. Toen was de temperatuur op de kamer naar een aanvaardbaar peil gedaald. Helaas droomde ik daarna heel levensecht van allerlei aanhoudende sirenes. Nog helaser bleken deze sirenes echt en inderdaad hardnekkig aanhoudend: Harlingen stond in brand!
Ik informeerde me via Twitter en er bleek een loods in de fik te staan. Korpsen uit de wijde omgeving moesten aanrukken om te helpen met blussen, want naast het vlammende pand stond een vetfabriek. Supergevaarlijk!
Op weg naar ontbijt en boot, nam ik een foto van de ramp:
Overigens was heel Harlingen verder in diepe rust, alleen bij de boot was wat paniek, want de weg naar de parkeerplaats was afgesloten door de politie.
We waren veel te vroeg bij de boot, dus we wandelden nog een stukje langs het water en zagen daar de Urker vissersvloot liggen:
Eenmaal op de boot fotografeerde ik nog een ramp:
Op de voorkant stond heel groot ‘Vlieland’. Daar was ook heel veel ruimte voor.
Verder verliep de reis zonder noemenswaardige problemen, dus kwamen we aan op Vlieland:
We wandelden door duinen en bossen langzaam maar zeker naar het strand:
Tom ziet de zee!
Ik nu ook!
En nog veel meer zee en strand!
Kijk eens hoe blij ik daarvan word!
De wandeling ging ongeveer 2,5 kilometer over het strand, pffff…
We liepen onder andere door een sushibar:
En er waren heel mooie scheermeskolonies:
Hier gingen we weer van het strand af, via camping Stortemelk liepen we weer door duin, bos en hei, naar de punt van het eiland, waar de jachthaven is:
Het was inmiddels dusdanig warm dat ik me er enigszins beroerd van voelde, maar gelukkig was er een winkel in de haven die o.a. Bionade verkocht (mijn lievelings, na Coca Cola).
We ploeterden voort naar het dorp en vonden daar een terras met mooi uitzicht en schaduw.
Daar dronk ik een van mijn andere favorieten:
En Tom dronk deze:
Na ook nog wat yakitori-spiesjes konden we er weer tegenaan en bekeken we de rest van het dorp.
En we klommen nog even naar de vuurtoren, want dat hoort.
Uitzicht rondom…
Klaar voor de afdaling:
Maar eerst nog wat blikken werpen:
❤
Daar komt de boot al aan!
Gauw nog een foto van de Waddenzee en dan doorstappen naar de haven.
Terug in Harlingen aten we hier:
En dat was heel lekker.
Het was alweer veel te warm om te gaan slapen, dus liepen we nog een stukje door de haven, waar ik deze ietwat onscherpe meeuw tegenkwam:
En deze boten:
Ik baalde dat ik alleen mijn telefoon bij me had, want mijn fototoestel kan echt heel mooie dingen met luchten als deze.
Nou ja, dit kan er ook mee door.
Tom vindt het ook jammer, denk ik. Toch neem ik nog een paar foto’s van de ondergaande zon:
(Denk er zelf maar even een strijkorkestje bij)
Weltruste!