Denemarken loopt niet over van de uitgezette wandelroutes. En we hadden wel zin om wat verder dan drie straten te wandelen. Gelukkig stond in de gids die ik Tom voor zijn verjaardag gaf dat je in Kerteminde een wandeling kon regelen bij de Tourist Informatie. Op naar Kerteminde dus!
Maar eerst moesten we naar Ørbæk, voor een brouwerij. Die vonden we iets verderop, in Refsvindinge. Ook goed.
Het was nogal een vage bedoening, maar ze hadden er wel weer allemaal hipsterbier en we kregen ook nog twee flesjes gratis, dus dat was allemaal prima.
We reden gauw door naar Kerteminde, waar ze ook al een haven hadden:
Ze hadden ook de vlaggen van alles Scandinavische landen wapperen:
En van Duitsland, vreemd genoeg.
Kerteminde was een stadje zoals we er inmiddels wel meer hadden gezien, dus misschien is dit wel het moment om te vertellen dat ik hier nog steeds niet heel goed in staat was om de kronen naar euro’s om te rekenen. Ik bleef mezelf vertellen dat het kwam doordat ik steeds de twee verschillende rekenmethodes die Tom me uitgelegd had door elkaar gooide, maar ik vrees dat het probleem dieper zit. In ieder geval bleef ik steeds in lichte paniek Tom aankijken als ik wilde bedenken of ik wel of niet iets wilde kopen. En Tom bleef het me geduldig voorrekenen.
Goed, we gingen dus wandelen. Dat deden we op Fyns Hoved, de Kop van Funen. Daar was het mooi!
En ze hadden er schapen:
En koeien:
Ook hier weer kliffen e.d.:
Levensgevaarlijk allemaal!
Maar wel heel mooi dus!
Ik zag een eend die ik niet meteen herkende, dus ik ging in de nerd-modus, met camera, verrekijker en vogelboek:
Het was een vrouwtjeseidereend. Die had ik al eens gescoord.
Hierna reden we naar Munkebo, omdat ik mijn zinnen gezet had op een T-shirt van de plaatselijke brouwerij, maar die bleek onvindbaar. En Munkebo bleek heel lelijk. Op naar het Vikingmuseum dan maar!
Ze hadden hier een grafschip opgegraven en er een museum omheen gebouwd. Je kon ook de grafheuvel bezoeken en verder bouwden ze het schip na. Best leuk allemaal. En oh ja, ze deden iets met het Tapijt van Bayeux, maar dat snapte ik niet helemaal.
Dit was een nepschip.
Dit was een filmpje dat de laatste reis van de Vikingkoning verbeeldde, maar dat was vooral enorm vaag. We gingen naar buiten, de grafheuvel bekijken.
We wilden eigenlijk best wel in zo’n karretje, maar gingen toch maar lopen.
Daar moesten we heen, want daar was de heuvel, kijk maar:
We bleken er ook in te kunnen, supercool!
En heel donker. We keken ook nog bij het schip in aanbouw:
We gingen weer naar Nyborg om te eten, maar het was nog vroeg, dus gingen we op zoek naar de vuurtoren die Tom op de kaart ontdekt had. Bij Nyborg dus, op Knudshoved. Daar bleek het onverwacht mooi, als je niet te ver doorreed naar het industrieterrein tenminste.
De vuurtoren!
En nog meer natuur:
En dit gekke bouwsel:
We besloten dat dit een oude vuurtoren was, maar misschien hebben we dat wel helemaal fout. Iemand?
En weer die kickass brug:
We trokken weer naar Café Anthon, voor bier en eten:
We gingen ook nog even naar een supermarkt, daar verkochten ze allemaal gekke buitenlandse dingen:
En terug op de hotelkamer werd ik aangekeken door dit vrolijke gezichtje:
