De dag begon nogal grijs.

En het werd alleen maar erger:

We besloten toch maar op pad te gaan, maar een bergwandeling zat er niet in.

Dan maar naar Hallein, waar we de aanstichter van alle ellende vonden.

In Oostenrijk zijn ze nogal katholiek. Dat geeft verder niet.

In Oostenrijk hebben ze een oorlogsverleden, dat geeft verder ook niet meer echt.

“Hier wohnte und starb Franz X. Gruber.”

Die kennen we natuurlijk allemaal van ‘Stille nacht, heilige nacht’! Want Oostenrijk is nogal katholiek.

Hallein bleek allerlei leuke steegjes en watertjes te hebben, dus een wandeling erdoorheen was geen straf.

Wimpie werd er ook enthousiast van.

#iseebarfingfaces

Ze hadden er ook een museum dat een prijs gewonnen had. Weliswaar in 2005 voor het laatst, maar het ging o.a. over de Kelten en die vind ik tof.

Ze hadden er ook oude boeken en die vind ik ook tof.

Ineens hoorde ik Tom best wel hard lachen. Dat was hierom:

“Hihihi, dit had jij ook kunnen doen,” zei hij. Klopt.

Hier moest ik dan weer om lachen: Gandolf, de nazi-tovenaar.

Dit figuurtje stond er speciaal voor kinderen. Leek me minder om te lachen.

We waren ineens op de Wasserfallstrasse in een dorp verderop, maar dat kwam goed uit, want we gingen naar de watervallen wandelen.

De route leidde langs dit pittoreske kerkje.

We kwamen bij de voet van de waterval en bleken aldaar te moeten betalen om in een rij van Italianen, Hongaren en vooral ook Nederlanders naar boven te mogen klimmen. We vonden het hier ineens ook mooi genoeg.

Was het ook.

Wimpie was ook in z’n element.

Terug op het terras wilde Wimpie wel eens weten hoe dat nou ging, foto’s maken.

Na halve liters bier, cola en wespen ging de weg weer langs het kerkje, maar nu met een beduidend mooiere lucht.

Hierna wilde ik naar Berchtesgaden, want daar had ik net een boek over gelezen.

Halverwege ging ineens het lampje links bovenin ook tijdens het rijden branden. We hadden deze auto geleend, omdat die van onszelf ook soms een brandend lampje heeft en dan de stuurbekrachtiging eraf gooit. Leek me tijdens een haarspeldbocht niet fijn , dus ruilden we hem tijdelijk voor een superveilige Audi A4.

Ik zocht in het instructieboekje op wat het lampje betekende, maar dit was in het Frans (?!), dus het duurde even voordat ik snapte wat er stond. “In het geval dat een van bovengenoemde lampjes gaat branden, ga dan zonder dralen naar de garage.” Oh.

Na wat heen en weer bellen en appen met de eigenaars in Nederland, bleek dat ie dit wel vaker deed en dat het geen kwaad kon. Zeiden ze in de garage. Oké dan.

Ietwat onzeker reed ik toch maar naar Berchtesgaden.

Ik had wel een sanitaire stress-stop nodig.

Berchtesgaden, dat we ook wel kennen van het Adelaarsnest.

“Location, location, location” – A. Hitler

Weet je wie ook heel erg van dierenkaarten hield?

Dichterbij konden we niet meer komen, we waren te laat (een jaar of zeventig, maar ook voor de bussen die ernaartoe reden).

Op de terugweg aten we bij de brouwerij in Kaltenhausen, bij Hallein.

Prima uitzicht…

Maar het eten was lekker en het bier smaakte goed, dus mij hoorde je verder niet klagen.

Wiederschau’n!