Eindelijk, ik mocht naar Wenen! Daar wilde ik al heen sinds mijn opa en oma in 1986 (of daaromtrent) daarvandaan een kaart stuurden.
Als bonus mocht ik met de trein!
Achter het station lag een dyslectische Hans Wiegel Steig.
De dienstregeling; voor de liefhebbers.
De trein; voor de liefhebbers.
Het uitzicht. #Railaway Voor bewegend beeld, klik hier!
We eindigden rechtstreeks op Wien Westbahnhof. Prima.
Om achteraf onduidelijke redenen gingen we eerst naar C&A. Daar hebben ze in Oostenrijk ook een speciale ‘Trachten’-afdeling. Ik heb al heel vaak overwogen een Dirndl aan te schaffen. Maar ook dit keer deed ik dat weer niet.
In de Mariahilferstrasse gaven ze gratis Korans weg, maar die verkondigden louter leugens. Zeiden ze zelf.
De Mariahilferstrasse is genoemd naar deze kerk. En ik las zeer recent een boek waar deze straat in voorkwam.
Ik zette een Songfestivalstoplicht op de foto.
Hé, daar heb je Mozart weer!
Wenen had heel veel oude gebouwen. Maar dan weer niet echt superoud.
Protserig ook wel.
Achter de rozen een naakte bronzen man. Die zeer plaatselijk glom. Zal wel iets met het Songfestival te maken hebben.
We dronken koffie op stand.
Vond Wimpie ook fijn.
Zal wel weer iets met het Songfestival te maken hebben…
Dit kocht ik na ampele overwegingen niet.
Dit kocht ik uiteraard wel! De plattegrond van Wenen als koelkastmagneetpuzzel; dat kun je niet laten liggen. NIET!
To the point.
Het zoveelste protserige gebouw.
De Naschmarkt (kwam ook in mijn boek voor), waar het stukken minder druk was dan ik vreesde.
We dronken bier en Tom maakte een foto. Van iets met bier, gok ik.
Ik zag de Stephansdom, maar in mijn hoofd heette dit de hele tijd de Ministeck-kerk. Dat kwam door de plog van Matijn.
We deden twee wandelingen door Wenen en de tweede leidde langs minder protserige gebouwen en meer leuke binnenhoven enzo.
Hier riep ik na drie seconden stilte: ‘Ja, ik weet het weer!’ Dat kwam doordat ik nadacht over waar ik de naam Grillparzer van kende. ‘De beren los’ van John Irving natuurlijk!
De wandeling ging tot aan de Schwedenplatz aan het Donaukanal, maar daar was het verder niet heel bijzonder.
Vlak hierna kwam ik oud-leerlingen Koen en Jasper (en hun vriend Pim) tegen en ik had met Koen afgesproken dat we, als we elkaar toevallig tegenkwamen, een biertje zouden drinken, maar dat was ik weer vergeten. Sorry, Koen!
Dat biertje dronk ik evengoed wel bij het eten. We aten wederom bij een brouwerij, want Tom spaart bier en brouwerijen.
Mensen maakten zich zorgen over Wimpie; hij verscheen zo weinig op Facebook. Dus die mocht ook weer op de foto.
Net als dit konijn.
In Eichgraben was de lucht pastel. Kleurde mooi bij het konijn…
